مشکلات بنگاهها چگونه حل می شود؟
1395/09/07
مقاله ای به قلم دکتر پیمان مولوی با عنوان " مشکلات بنگاهها چگونه حل می شود؟ " در روزنامه گسترش تجارت,
پیمان مولوی - مشاور ارشد جذب سرمایه‌گذاری خارجی
آیا به راستی مشکلات بنگاه های ما با تزریق سرمایه در گردش برطرف می شود؟ در رسانه ها خبر دریافت
۱۱هزار میلیارد تومان تسهیلات به ۱۵ هزار بنگاه انتشار یافت، سوالی که به سرعت به ذهن متبادر می شود این است که آیا مشکلات بنگاه های ما با تزریق سرمایه در گردش برطرف می شود؟ آیا سرمایه در گردش درمانی موجب رفع مشکلات عمیق شرکت های ایرانی است؟ شرکتهای ایرانی عطش سیری ناپذیری به تزریق نقدینگی خود به سرمایه در گردش و استفاده از آن در چرخه های عملیاتی خود دارند، به طور تقریبی می توان ادعا کرد کمتر شرکت بورسی و غیربورسی را می توان یافت که برای مدیریت سرمایه در گردش خود همپای شرکت ها
در اروپا، امریکا و شرق آسیا از استراتژی تثبیت سرمایه در گردش در یک دوره یا حتی کاهش آن در یک دوره مالی استفاده کنند. شرکتهای ما دارای سرمایه در گردش هایی افزایشی هستند که رشد فروش و سودآوری آنها هیچ گاه همپای رشد سرمایه در گردش شان رشد نداشته و کیفیت سود ندارند.
براساس مدل های نوین مدیریت مالی بنگاه ها، اغلب شرکت های مترقی اقدام به کاهش سرمایه در گردش در طول دوره مالی از طریق افزایش گردش کسب وکار می کنند. هرچه روزهای چرخه های عملیاتی کوتاه تری داشته باشیم نیاز بنگاه به سرمایه در گردش کمتر و کمتر می شود و برعکس با طولانی شدن روزهای چرخه عملیاتی نیاز بنگاه به تزریق و تامین سرمایه در گردش بیشتر می شود. حال به سوال اصلی برگردیم، زمانی که روزهای چرخه عملیاتی بنگاه های داروسازی ما به ۴۰۰ روز رسیده یا در فولاد به بیش از ۳۰۰ روز، چگونه با تزریق نقدینگی در قالب سرمایه در گردش می خواهیم موقعیت آنها را تثبیت کنیم؟ با اضافه کردن یک ریال به سرمایه در گردش قفل شده قبلی و بهینه سازی نکردن در چرخه های موجودی کالا، حساب های دریافتنی و پرداختنی، فقط و فقط به بغرنج تر شدن موقعیت بنگا هها کمک کرده ایم و ماندگاری آنها را به خطر انداخته ایم. مشکل ما در ایران نه سرمایه در گردش که همواره تمامی کارآفرینان به دنبال آن هستند، بلکه مدیریت زمانی زنجیره تامین، فریز شدن منابع در حساب های دریافتنی و ناتوانی در استفاده از اعتبارات میان مدت و بلندمدت بین المللی و داخلی که در زمان تحریم ها بسیار تشدید شده بود است. هر قدر بنگاه های ایرانی اقدام به دریافت وام سرمایه در گردش کنند و چرخه های معیوب کسب وکار خود را بهبود ندهند، وا مهای جدید موجب تاثیرگذاری منفی در حاشیه سود آنها می شود و از آنجاییکه در افزایش گردش دارایی های کند هستیم بازده دارایی ها را به سطح پایینتر از قبل تنزل میدهیم و رفته رفته کیفیت سود بنگاه ها را می بلعیم
