کارگاه آنلاین آموزشی (ساختار سرمایه و هزینه سرمایه چگونه قدرت رقابت بین بنگاهی را تحت تاثیر می دهد ؟) برگزار شد

اولین وبینار زندگی ام را هفته گذشته انجام دادم، جالب بود و تجربه جدیدی و میتوانم بگویم حداقل کرونا مرا مجبور کرد و البته تیم آکادمی به خواست خود رسیدند، در این وبینار درباب ساختار سرمایه ، هزینه سرمایه ، سیستم رتبه بندی اعتباری ، بازده مورد انتظار سهامداران ، هزینه بدهی ، قدرت رقابت بین بنگاهی و هزینه پروژه های زیرساختی صحبت کردیم ، امیدوارم برای شرکت کنندگان جذاب بوده باشد، اولین برنامه وبیناری بود و من به شخصه خشنود بودم

دومین برنامه را هم اختصاص داده ایم به بررسی اقتصاد ایران در سال ۹۹، البته از زمان شروع برنامه دوم قیمت نفت به زمان ۱۹۹۱ بازگشت ، بازارهای جهانی بیشتر فرو ریخت و بورس تهران هم امروز ریزش داشت، به نظرم سال ۱۳۹۹ سال پیچیده ای خواهد بود. امیدوارم بنگاه های ما با ترکیب تجربه و دانش روز به مدیریت ریسک بنگاهی خود بپردازند

ساختار سرمایه Capital Structure شرکتها یکی از مهمترین ارکان تصمیم گیری برای سیاست های تامین مالی و سرمایه گذاری بنگاهی هستند، این امر در هزینه سرمایه Cost of Capital خود را نشان می دهد، شرکتهای ایرانی به لحاظ دانش مشکلات زیادی در تعیین هزینه سرمایه و محاسبه آن و تاثیر آن بر استراتژی های تامین مالی و سرمایه گذاری دارند. چگونه شرکت BMW هزینه سرمایه ۱.۶ درصدی دارد و این به چه معناست؟ چگونه هزینه سرمایه موجب کاهش یا افزایش قدرت رقابت بین بنگاهی خواهد گردید؟ اینها و موارد زیر در این وبینار ۳ ساعته بررسی خواهند شد. ریسک سرمایه گذاری (Investment Risk) تعیین سطح ریسک پروژه های سرمایه گذاری (Project Risk Level) تعیین صرف ریسک در پروژه های سرمایه گذاری (Risk Premium) تعیین نرخ بازدهی بدون ریسک بر اساس ساختار درآمدهای پروژه (Risk Free Rate) تورم (Inflation) ارزش زمانی پول (Time Value of Money) هزینه تامین سرمایه (Cost of Capital) میانگین موزون هزینه تامین سرمایه (WACC) استراتژي تامين مالي بهينه مبتني بر WACC استراتژي سرمايه گذاري بهينه مبتني بر WACC بررسي يك شركت بورسي داخلي بررسي يك شركت معتبر بين المللي

در دنیای سرمایه گذاری و تامین مالی یکی از مهمترین ابزارهای مشخص کردن نحوه تامین مالی Finance بهینه و سیاست تقسیم سود Dividend policy مشخص کردن هزینه سرمایه Cost of capital شرکت است ، ساختار های سرمایه شرکتهای آلمانی به آنها در این زمینه کمک های شایانی را در ربودن گوی سبقت نسبت به سایر شرکته می نماید. به یاد داشته باشیم هزینه سرمایه می تواند قدرت رقابت شرکتی را کم یا زیاد کند. اگر یک صادر کننده ایرانی بتواند با روشهایی هزینه سرمایه خود را نسبت به رقبای داخلی کمتر کند ، در کوتاه و میان مدت دست بالا تر را خواهد داشت. هزینه سرمایه BMW معادل ۱.۶٪ است و هزینه سرمایه رقیب داخلی این گروه خودروسازی VW fا هزینه سرمایه ۲.۱٪ است، بررسی ساختار های سرمایه این دو خودروساز بسیار جالب و آموزنده خواهد بود. پیمان مولوی با شما در این خصوص به صحبت می نشیند، او فارغ التحصیل دانشگاه اسکس انگلستان و مشاور تامین مالی و سرمایه گذاری شرکتی است و تجارب خود را با شما در میان خواهد گذاشت.

فرض کنید روزی درها باز شود و برندهای مطرح در حوزه رستوران و صنایع غذایی بدون مشکل در ایران حضور پیدا کنند، فارغ از اینکه بسیاری علاقمند به خوردن مک دونالد یا برگرکینگ هستند اما دقیقا می دانید بدون تغییرات در اقتصاد کلان کشور ممکن است چه اتفاقی بیاقتد؟ هزینه سرمایه مک دونالد در حدود ۲.۴۸٪ است ، این یعنی مک دونالد با رسیدن به ۲.۴۸٪ بازدهی به نقطه سر به سر سرمایه اش رسیده است ، حال حال و روز طرف های ایرانی را ببنینم، با نرخ بهره بدون ریسک ایران که در سطح ۲۰ درصد است متاسفانه هزینه سرمایه شرکتهای ایرانی بالاست ، متوسط بالای ۲۵ درصد. این یعنی مک دونالد می تواند در ایران یک دهه با نقطه سر به سر با تمام رقبای ایرانی رقبات کند و از همه جلو بیافتد آیا اینگونه به هزینه سرمایه و قدرت رقابت بین بنگاهی نگاه کرده بودید؟

آیا فکر کرده اید که چگونه شرکتهای چند ملیتی بزرگ می توانند در بازارهای جهانی یکه تازی کنند، فارغ از پشتوانه تکنولوژیک و دانش فنی و اهرم های سیاسی در حوزه مالی آنها دارای کمترین هزینه سرمایه هستند ، همین شرکت نستله هزینه سرمایه امروزش معادل ۱.۵۷٪ است، این یعنی در صورت ورود به هر بازاری توانمندی حذف رقبا را خواهد داشت. این اشلی جهانی است ، حال شما که كسب و کاری در ایران دارید و با نرخ بهره بالا روبرو هستید برای کاهش هزینه سرمایه چه راهکاری دارید؟ آیا شراکت با شرکتهایی که هزینه سرمایه کمتری از ما دارند مناسب خواهد بود؟

راز هزینه سرمایه حتما در تلوزیون دیده اید که گزارشگر به دالان های تنگ و نیمه روشنی در بازار می رود و در گوشه ای از آن پیرمرد زحمت کش کف دوزی را نشان می دهد و با وی مصاحبه میکند، مصاحبه این چنین است: گزارشگر: پدر جان خدا قوت، از کار راضی هستید؟ کفش دوز: خیر وضعیت بسیار بد شده است ، من قبلا برای خود یک کارگاه داشتم ولی امروز به سختی زندگی خود را هم اداره می کنم گزارشگر: چرا؟ دلیل چیست؟ کفش دوز: ورود کالاهای چینی امان ما را بریده است ، کالاهای چینی بازار را گرفته اند گزارشگر: باید از مردم بخواهیم که کالای ملی مصرف کنند و به این تولید کنندگان در این راستا کمک شود اما گزارشگر هیچ گاه اشاره نمی کند که هزینه سرمایه در کشور چین در حدود ۵ درصد است و یک کفاش و تولید کننده چینی می بایست به ۵ درصد بازده برسد تا به نقطه سر به سر سرمایه برسد در صورتی که تولید کننده وطنی من باید بیش از ۲۶ درصد بازده کسب کند تا هزینه سرمایه اش به نقطه سر به سر برسد، در ضمن اگر تورم را هم لحاظ کنیم که باید کرد این بازده هم کارساز نیست ، با تورم نقطه به نقطه ۳۹.۶٪ وضعیت بسیار پیچیده تر خواهد شد. ساختار سرمایه و هزینه سرمایه نقش کلیدی در قدرت رقابت بین بنگاهی شرکتهای ایرانی دارد و این امر در تولید و صادرات ایران اهمیت به سزایی خواهد داشت ، چه خوب است بدان واقف باشیم