عقب افتادن ایران از رقبا ( سرمقاله پیمان مولوی در روزنامه ابتکار)
1400/06/18
عقب افتادن ایران از رقبا
در هفته گذشته عراق قراردادی ۲۷ میلیارد دلاری با توتال برای توسعه میادین خود با این شرکت فرانسوی بست و دقیقا بعد از بازدید ماکرون از این کشور.
به اعداد زیر بنگرید:
اندازه بازارهای سرمایه جهانی: ۱۰۵ هزار میلیارد دلار
اندازه بازار مشتقات مالی: ۵۰۰ هزار میلیارد دلار
اندازه بازار بدهی جهانی: ۲۲۰ هزار میلیارد دلار
اندازه کل ثروت جهانی: ۳۶۰ هزار میلیارد دلار
اندازه کل نقدینگی در جهان : ۹۵ هزار میلیارد دلار
این عدد آخری و عدد اول منابعی هستند که در تامین مالی بین المللی در تمام جهان مورد استفاده کشورها و شرکتها قرار می گیرد ، در توسعه میادین نفتی و مواد معدنی و پروژه هایی در سایز بزرگ تقریبا بیشتر منابع از تجمیع منابع جهانی است و شرکت‌های بزرگ چند ملیتی مانند توتال و… دسترسی به این منابع دارند.
مکانیزم سیستم رتبه بندی اعتباری بین‌المللی Internationa- Credirating system هم نشان از ریسک و توزیع آن در کشورها و شرکتها برای دسترسی به این منابع است.
حال تصور کنید اقتصاد ایران را که بعد از تحریم ها امروز در رتبه اعتباری ۷ سازمان همکاری و B- در این سیستم است.
در سفری که با یک شرکت مهندسی نفت و گاز بخش خصوصی به عراق داشتم در وزارت نفت عراق در سخنرانی خود توضیح دادم که مهمترین عامل در از بین رفتن داعش در عراق بهبود رتبه این کشور خواهد بود ، آن زمان رتبه عراق CCC ضعیف‌ترین بود و امروز در حد B+ است و پایین تر از ریسک ایران اما هنوز ضعیف در حد بسیار پر ریسک.
در سیستم رتبه‌بندی اعتباری AAA, AA, A, BBB, BB, B ,CCC بدترین و بهترین هستند.
کشورهایی با رتبه اعتباری پایین همواره به دنبال بهبود این رتبه در پروژه ها هستند و این امر با مشارکت با شرکتها و کشورهایی با رتبه اعتباری بالاتر بدست می‌آید. یعنی پیدا کردن کشورهایی با رتبه اعتباری بالاتر به عنوان شریک و پارتنر.
حتی کشورهایی با رتبه اعتباری خوب هم اینچنین می کنند مثلا قطر در پروژه‌های گازی‌اش که با کونوکو فیلیپس آمریکا و میتسوبیشی شریک می شود هر دو با رتبه‌ای بهتر از این کشور در آن سال اجرای پروژه.
در ایران نیز بدون درک این سیستم و نیاز به منابع بین‌المللی برای توسعه زیرساختهای انرژی ما هر روز فاصله بیشتری با رقبای منطقه‌ای در حوزه انرژی خواهیم داشت.
برخلاف تصور بسیاری منابع مالی در سطح جهانی بسیار زیاد است اما مهمترین عامل در جذب آنها مدیریت ریسک است و ما سالهاست به ریسک ایران بی توجه هستیم، در دوره هایی ریسک ایران BBB بود (بهترین رتبه بعد از انقلاب) و آن دوران بیشترین جذب منابع بین‌المللی را در ایران شاهد بودیم. وصل شدن به چرخه تجارت بین‌المللی بدون وصل شدن به چرخه مالی و سرمایه گذاری و تامین مالی امکانپذیر نیست.